Sterilitet

Inseminacija predstavlja proces obrade semena muškog patnera (sperme) i njegovo veštačko unošenje u matericu ženskog partnera u spontanom ili indukovanom ovulatornom ciklusu. Inseminacija može biti jedan od vidova lečenja neplodnosti i predstavlja najjednostavniji oblik asistiranog oplođenja.

Kojim parovima se savetuje inseminacija?

Intrauterina inseminacija (IUI) sprovodi se kod parova kod kojih je pokazano:

• Umereno smanjenje broja i pokretljivosti spermatozoida
• Prisustvo antitela na spermatozoide
• Kod žena sa blagim oblikom endometrioze
• Kod žena sa lošim kvalitetom cervikalne sluzi
• Kod parova sa nepoznatim uzrokom steriliteta

Inseminacija se može izvesti

• - u spontanom (prirodnom) ciklusu u vreme očekivane ovulacije (određivanjem nivoa luteinizirajućeg hormona (LH))
• - uz stimulaciju ovulacije u vreme očekivane ovulacije (određivanjem nivoa luteinizirajućeg hormona) ili
• - uz stimulaciju ovulacije u vreme planirane ovulacije (aplikacijom medikamenata koji nam omogućuju da programiramo vreme ovulacije), ali uvek uz prethodnu pripremu semena u cilju postizanja maksimalnog oplodnog potencijala supruga

Tajming kod insemincije je veoma bitan, jer se insemincija radi ili neposredno pre ili odmah nakon ovulacije. Postoji nekoliko metoda koje su lekarima na raspolaganju kako bi se utvrdio tačan termin inseminacije kao što su ultrazvučni pregledi i određivanje nivoa luteinizirajućeg hormona.

Inseminacija je jednostavna intervencija i traje od 5-10 minuta i u najvećem broju slučajeva je potpuno bezbolna. U matericu se posebnim kateterom unosi 1-1.5 ml prethodno pripremljenog semena. Nakon inseminacije, preporučljivo je da žena nastavi da leži neko vreme (30-ak minuta). Dve nedelje nakon inseminacije potrebno je da se uradi test iz krvi kako bi se ustanovila trudnoća.